Το έργο αναφέρεται στην ιδιαίτερη φιλία - από την παιδική ακόμα ηλικία - αλλά και μετέπειτα ζωή δυο μεγάλων ηθοποιών του Χόλλυγουντ, του Μάρλον Μπράντο και του Γουάλι Κοξ. Στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα από αναφορές στον τύπο, τα οποία, υπό το πρίσμα του συγγραφέα, περιγράφονται με χιούμορ, τρυφερότητα, σκληρότητα αλλά και σαρκασμό μέχρι το πρόωρο τέλος του Γουάλι Κοξ σε ηλικία μόλις 45 ετών.
παίζουν:
Λουδοβίκος Χερτζ
Γιάννης Κωσταράς
Αλέκα Τσιτσιπά
Αφηγητής: Νίκος Τριανταφυλλόπουλος
Σκηνοθεσια: Γιάννης Ρωμανός
Επιμελεια κειμενου: Ιωσήφ Αλυγιζάκης, Γιάννης Ρωμανός
ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΣΩΜΑΤΩΝ
ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ 6,ΘΗΣΕΙΟ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:10,11,17,18,31 ΜΑΪΟΥ ΚΑΙ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ:21.30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:60΄
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ:10 ΕΥΡΩ
ΤΗΛ.ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ:211 8009838,6978209605
Το έργο στηρίζεται σε ποικίλες σκόρπιες πληροφορίες μέσα από Χολιγουντιανά περιοδικά, φυλλάδια, εφημερίδες, βιβλία, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, καθώς και συνεντεύξεις διασήμων, οι οποίοι ήταν συμπρωταγωνιστές τους.
Το έργο ξεκινά με την αναγγελία του θανάτου του Γουάλλυ Κόξ και μια πρώτη αφήγηση που περιγράφει ότι ο Μάρλον φύλαγε τις στάχτες του καλύτερού του φίλου Γουάλλυ, μέχρι να πεθάνει.
Το σκηνικό είναι ένα δωμάτιο μελέτης, όπου συνήθιζαν να συναντώνται ο Μάρλον κι ο Γουάλλυ.
Ο Γουάλλυ μιλάει στο τηλέφωνο και φροντίζει τα παρασκηνιακά βήματα του φίλου του.
Ο Γουάλλυ είναι ταυτόχρονα γλυκός αλλά και προκλητικός αλλά και τρυφερός σαν παιδί,αγαπά τη λογοτεχνία εμπνέεται από αυτήν αλλά ταυτόχρονα έχει επικεντρώσει την προσοχή του στόν φίλο του Μάρλον και παλεύει γι αυτόν.
Και οι δύο φίλοι είναι σκληρά εργαζόμενοι στη σόου μπιζ και ζουν μια εξαιρετική καριέρα. Ο ένας βοηθά τον άλλον να ανεβεί και να συνεχίσει. Είναι φίλοι αλλά ταυτόχρονα είναι και συναισθηματικά έντονα ενωμένο ζευγάρι.
Συχνά αναφέρουν κοινούς φίλους, με τους οποίους ή μέσω των οποίων σκαρφάλωναν στην κλίμακα της σόου μπιζ, ονόματα όπως η Μαίριλυν Μονρόε, Μαίη Γουέστ και Τζέημς Ντήν. Η μοναδική αυτή σχέση, τελειώνει με τον θάνατο.
Ο Μάρλον αφήνει την τελευταία του πνοή και σαν τελευταία επιθυμία ζητά οι στάχτες του και του φίλου του να ανακατευτούν και να διασκορπιστούν αναπόσπαστα.
Ludwig Hertz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου